Τόσο θα πάρει να περπατήσω κανονικά ξανά.
Είναι χρόνια τώρα που με ταλαιπωρούν τα πόδια μου
το γνωστό "κότσι" που έχουμε δεί όλοι να παραμορφώνουν τα δάκτυλα σε γυναίκες μεγάλης ηλικίας, λες τελικά να είμαι και εγώ τόσο μεγάλης ηλικίας?
Πολύ ορθοπεδικοί λένε πως φταίνε τα στενά παπούτσια, τα ψηλά τακούνια, οι μυτερές φόρμες έλα όμως που εγώ είμαι της άνεσης και ποτέ δε ταλαιπώρησα τα πόδια μου με αυτό τον τρόπο...
Άρα μας μένει ο ένας και μοναδικός: κληρονομικότητα.. Γιατί απο όλα τα χαρίσματα της μαμάς μου δε πήρα ούτε το 1,75 ύψος της, ούτε εκείνο το στήσιμο να κάθομαι σταυροπόδι με ατελείωτες γάμπες σα τη Στεφανίδου, στοιχεία τόσο χαρακτηριστικά της μαμάς μου...
Όχιιιιιιιιιιιιιι, κληρονόμησα το κότσι!!!!
Η πρώτη κίνηση επανόρθωσης έγινε το καλοκαίρι του 2007 όπου εγχειρίστηκε το αριστερό πόδι.
Κάτι σπασμένα κοκκαλάκια, κάτι να κόψουμε ότι περίσσευε και μια βίδα, κάτι 2 μήνες με γύψο.
Απο τους πόνους τότε ζητούσα ηρωίνη, μορφίνη και ότι απαγορευμένο κυκλοφορούσε.
3,5 χρόνια μου πήρε να αποφασίσω για το δεξί πόδι, το φετινό καλοκαίρι όμως δε μου άφησε και πολλά περιθώρια. Και δεν υπάρχει χειρότερο απο το να πονάς στο πόδι...
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010 και εισαγωγή στο Ασκληπιείο Βούλας.
Όνομα? Μαρία ....
Ηλικία? Μα τι ερώτηση είναι αυτή; ΟΚ, θα σας πω την ηλικία μου αλλα ποτέ τα κιλά μου!
Αλλεργείες? Στην βλακεία...
Ασθένειες? Τα ψυχολογικά μου μετράνε;;;
Στο χειρουργείο τα πράγματα δυσκόλεψαν.
Πρώτον γιατί έχω παθολογική φοβία με τις βελόνες (ένας Θεός ξέρει πως έκανα ταττουάζ) και το κυριότερο... αχ το κυριότερο, αντε ψάξε βρες φλέβα για κουνούπια, μύγες, πεταλούδες και τα συναφή. Βέβαια τώρα μπορούμε να γελάσουμε για τα μελανιασμένα χέρια μου, κανονικό πρεζόνι σου λέω!!!
3 μέρες και ακόμα δεν έχω κοιμηθεί, το μόνο που έκανα ερχόμενη σπίτι ήταν ένα καυτό μπάνιο (και αυτό όπως μπορεί κανείς με μπαταρισμένο πόδι) να φύγει η νοσοκομειίλα απο πάνω μου... Απίστευτα δύσκολη μυρωδιά....
Ξέρω πως σε λίγες μέρες δε θα σκέφτομαι τίποτα απο όλα αυτά, πως οι φίλοι μου θα είναι συνεχώς στο σπίτι μέχρι να φύγει και ο γύψος, όπως ήταν μαζί μου και στο νοσοκομείο.
Ξέρω πως σε λίγους μήνες δε θα με νοιάζει τίποτα απο όλα αυτά και θα φοράω ότι παπούτσια θέλω, θα περπατάω μεγάλες αποστάσεις, δε θα με ενοχλήσει το πόδι μου ποτέ ξανά.
Όλα αυτά τα ξέρω...
Αυτή τη στιγμή όμως, πονάω τόσο πολύ που απλώς χώνω τα νύχια μου στο στρώμα και περιμένω να περάσει αυτό το βράδυ....
( Ήχος ανάρτησης: Sharleen Spiteri -The Sounds Of Silence )
54 σχόλια:
γρήγορα περαστικά εύχομαι
:*
περαστικα!!!!πρεπει να ειναι ανηποφορος ο πονος..υπομονη..
Περαστικά πολλά μα πάρα πολλά!!!!
Να περάσουν γρήγορα οι πόνοι!!!!
Την Καλημέρα μου!!!
Φιλιά Πολλά!!!!
Μικρή μου Ανάσα,
σου εύχομαι γρήγορη ανάρρωση!
Φιλάκια
Den antexontai ta nosokomeia.
kai egw mono sti skephi tou asklipeiou pathainw ...kati..
Mprrr...
THA PERASEI O PONOS
ypomoni... filakia...
ωχ ωχ δύσκολα είναι αλλά είναι περαστικά και αυτό εχει σημασία, αυτό να σκέφτεσαι, την μέρα που όλα θα είναι παρελθόν και θα περπατάς χωρίς πόνους.
Όσο για το τι κληρονομήσαμε άστα γιατί αν αρχίσω κι εγώ δεν θα σταματήσω όύτε την Δευτέρα Παρουσία :))
Φιλιά πολλά και γρήγορη ανάρρωση
Υπομονή...
Καλύτερα τώρα παρά μετά... και να το κουβαλάς μέσα σου...
Κάθε μέρα και καλύτερα...
Περαστικούλια
κοπέλα μου, με γεια το ποδαράκι :)
να χεις δύναμη και υπομονή και να περάσει ο καιρός σα νερό δροσερό!
θα έχεις πολύ χρόνο για και με τον εαυτό σου, σού εύχομαι να βγει κάτι καλό από την ταλαιπωρία!
πολλές μεγάλες ανάσες τώρα :)
φιλιά :)
@ mamma
Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά mamma!!!
@ mariposa
Ανυπόφορο δε το λες ακριβώς, ούτε πόνο ξέρω αν το λες. Είναι πως κάποιος σου τραβάει το δάκτυλο προς μια κατέυθυνση και εκείνο θέλει να επιστρέψει εκείπου ήταν... Κάτι σα μούδιασμα που δε ξέρεις πως να αντιμετωπίσεις...
@ karkinos7
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ karkinaki μου!!!
Περιμένω πολλές και συναρπαστικές αναρτήσεις να μου κρατούν παρέα τον καιρό του "εγκλεισμού"....
Perastika sou!ti pikra...elpizo ola na pane kala kai na min ksanaziseis pote ptoe ksana tetoio pono!
@ Dimitris A.
Σε ευχαριστώ καλέ μου Dimitri A.
@ Roadartist
Θα περάσει, θα περάσει και τελείως μεταξύ μας, κάθε Τετάρτη θα σε σκέφτομαι (εξωτερικά ιατρεία!!!)
Φιλί!
@ Σταλαγματιά
αχχχχ, και πήγα από μόνη μυ να το ζήσω όλο αυτο..... ας είναι, θα φοράω τα 10ποντα μετά και θα πέφτω πολύ σριστοκρατικά!!!!
μεγάλο θέμα η κληρονομικότητα, αλλά δε πειράζει, το συζητάμε κάποια άλλη στηγμή....
@ ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ
μεγάλο θέμα η υπομονή... θα γράψω βιβλίο μια μέρα, σου το λέω!!!
@ πεφταστέρι
Η αλήθεια είναι πως μου έδωσαν άδεια μέχρι 27 Νοεμβρίου και σκέφτομαι τα εξής: είτε θα ανέβω σε κανα στύλο της ΔΕΗ να τραγυδάω κλέφτικα, είτε θα κάνω κάποια απο όσα δεν προλάβαινα ποτέ να κάνω....
Time will tell.....
Κι εγώ τα χειρότερα έχω κληρονομήσει από τη μητέρα μου... είναι τραγικό!!
Εύχομαι περαστικά και 8.5 βδομάδες να περάσουν στο πιτς φιτίλι!
@ Reaction
Έχει και την ευχάριστη πλευρά του το θέμα, θα λάβω μέρος και θα κερδίσω είμαι σίγουρη σε αγώνες κουτσό!!! Τρελή πρακτική κάθε μέρα σε λεω............
@ Σοφία
χαχαχαχα, μαμάδες, τι γλυκά και ανεξήγητα πλάσματα!!!!!!!!!!!!
Σε φιλώ!
Περαστικά σου κορίτσι! Γρήγορα να πάμε για τρέξιμο ;-)
Πολλά φιλιά!
@ KitsosMitsos
Αν αντί για τρέξιμο, που θα αργήσει πολύ ακόμα, πάμε για πικ νικ στο λιβάδι της Μόλας, συμβιβάζεσαι?
Υπάρχουν μερικές ομορφιές της Αθήνας που είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσουν....
Υπόσχομαι ζεστό χειροποίητο ψωμί, τυρί απο το χωριό του μπαμπά μου και σπιτικό κρασί...
Τι λες????
Απαπα!!! Οιμέ...
Ουφ, κουράγιο..
ΥΓ να κλείνεις ραντεβού από τη προηγούμενη φορά.. μη περιμένεις έτσι.. :)
περαστικα σου βρε κοριτσακι μου!
αφου εχεις ορεξη και γραφεις και μαλιστα με χιουμορ μεσα στον πονο ειναι καλο σημαδι!
περαστικα και γρηγορα για να ξαναφορεσεις οτι παπουτσακι θελεις!
φιλακια σου νεραιδενια!!!
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΥΧΟΜΑΙ.ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ. ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΠΑΣ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.ΕΧΕΙΣ ΑΡΚΕΤΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΦΟΥ ΜΕ ΠΟΝΟ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΑΡΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΡΙΑ.
@ Roadartist
Θα γελάσουμε πολύ αυτό το χειμώνα!!!!
@ ΝΑΪΑΔΑ
Τι να κάνω και εγώ??? Γελάω για να μη κλαίω....
@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
Είπα να ξορκίσω το κακό με χιούμορ και πολλά κείμενα!!!!
Να έχουμε κάτι να ασχολούμαστε!!!!!!!!!!!
Περαστικά θα είναι κι αυτό Μετράει! Κι ας μη σε βοηθάει Τώρα να νοιώσεις καλύτερα..
Ξέρω Καλά ΤΙ εννοείς..
@ Ρεγγίνα
κάθε μέρα που μετράει είναι και καλύτερη απο την προηγούμενη, και οι φίλοι μου είναι δίπλα μου να περνάμε καλά, να γελάμε, να βλέπουμε ταινίες, να μαγειρεύουμε... Ευτυχώς μου φέρνει και ο μπαμπάς μου φαγητό, οπότε δεν έχουμε και το άγχος της επιτυχίας!!!
περαστικά πολλά και γρήγορα!
πόνος είναι. θα περάσει.
πάντα περνάει.
φιλιά πολλά! πολύ καλό σου μήνα!
όμορφο ξέγνοιαστο. ξεκούραστο!
:)..
περαστικά σου..
(παίξε το παιχνίδι της χαράς..υπάρχουν και χειρότερα..)
να χαμογελάς..
Μεγάλο θέμα αυτό της κληρονομικότητας, να χαίρεσε που πήρες ένα μόνο κουσούρι και αυτό από τη μαμά σου, εγώ πήρα ένα από τον καθένα τους...
Περαστικά
και λίγο ακόμη υπομονή.
Καλημέρα
Είναι αλήθεια ότι ο πόνος κάποιες φορές δεν υποφέρεται. Αλλά, να, δες η μια εβδομάδα πέρασε κιόλας. Γρήγορα περαστικά λοιπόν. Στις βόλτες που θα κάνεις ξένοιαστη σε λίγο!
@ b|a|s|n\i/a
Περνάνε και το μόνο που θυμάσαι είναι τα αστεία που έζησες, όπως ότι ξεκινά για το μπάνιο 10 λεπτά πτιν σου έρθει η ανάγκη σου!!!
@ manolia
Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου!!!
@ roundel
Είμαι σίγουρη πως πήρα και απο τους δύο... και παρά την γκρίνια μου, είμαι πολύ χαρούμενη...
Καλησπέρες!!!!
@ nikos
One down, 8 more to go!!!!!
Φιλί
Περαστικα
και καληνυχτα
...
@ Velvet2
Σε ευχαριστώ
Καλημέρα!!!!!
είναι πολύς καιρός αλλά θα περάσει και αυτός και συ θα βγεις με νεά πόδια, χωρίς πόνους και όμορφα!!!
περαστικά!!!
@ magdalena
Σε ευχαριστώ πολυ πολύ
για αυτή τη στιγμή που δε θα πονάω πια αντέχω τους πόνους που έχω τώρα και λέω πως όποια γυναίκα υποφέρει απο το κότσι πρέπει να το κάνει....
υπομονή!!συνέχισε να χαμογελάς και ο πόνος θα γλυκάνει!προς τα κάλη ;)
@ Anael
Ο πόνος είναι πόνος... αλλά περνάει σιγά σιγά και μόνο αυτό έχει σημασία.
Καλωσήρθες στις Ανάσες!!!
Σιδερένια! Κουράγιο, εύχομαι να σταματήσει σύντομα ο πόνος και να περάσει ο καιρός της ανάρρωσης γρήγορα... κάτι να σου φτιάξει τη διάθεση
http://www.youtube.com/watch?v=kzgRxUav3Jk&feature=fvw
Που είναι το λιβάδι της Μόλας;;;;
ΥΓ πως είμαστε;;; Καλύτερα;;;
Φιλιά :)
@ vardaxis koutroumpesis
Τι καλό!!!!!!
Σε ευχαριστώ πολύ
@ Roadartist
Είναι στην Πάρνηθα, μετά το καταφύγιο του Μπάφι. Μόλα είναι το φυλάκειο που μένουμε όταν κάνουμε πυροφύλαξη με τον ΕΔΑΣΑ τα καλοκαίρια.
Είμαστε καλύτερα αλλά εδώ και δυο μέρες μας τραβάνε τα ράμματα και δε μου αρέσει καθόλου.....
Υπομονή μέχρι την Τετάρτη που θα βγούν...
Σε φιλώ γλυκά!!!
Γρήγορα περαστικά και να ξαναβρείς το βηματισμό σου, να γυρίζεις όπου θέλεις με πόδια που πετούν !
@ leondokardos
Σε ευχαριστώ πολύ γλυκέ μου leondokarde!!!
Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή
Περαστικά να είναι και θα είναι. Θα τα θυμάσαι και θα είναι μακρυνή ανάμηση... Φιλιά.
@ Heliotypon
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.
Καλωσήρθες στις Ανάσες!!!
καλησπέρα!
σήμερα βρήκα το ιστολογιο σου, μέσω της mamma...
αντιμετωπίζω στα 35 μου προβλημα στο κότσι του ενος ποδιού.Μου αναφέρανε την επεμβαση με λειζερ η οποια σε κραταει στο κρεβατι μόνο 2εβδομάδες .Ακομη ομως δεν εχω ενημερωθει και δεν εχω αποφασισει τι θα κάνω παντως ταλαιπωροούμε αρκετα... ποια είναι η γώμη σου?
@ AVRA
Καλησπέρα
'Εκανα το αριστερό κότσι το καλοκαίρι του 2007, έβαλαν βίδα και μετά γύψο για σχεδόν 2 μήνες. Το τι πόνο πέρασα δε θέλεις να ξέρεις, οι χειρότερες 6 μέρες της ζωής μου.
Φέτος έκανα το δεξί, χωρίς βίδα αυτή τη φορά και με πολύ λιγότερο πόνο.
Σημειώνω πως είμαι όμως άνθρωπος που την υστερία την έχω στο τσεπάκι μου, κυρίως απο μια απίστευτη φοβία για τις βελόνες....
Ο μόνος λόγος που πέρασα αυτή την ταλαιπωρία για δεύτερη φορά είναι γιατί ζω πόση διαφορά έκανε στη ζωή μου το αριστερό πόδι. Το να μη πονάς, να φορά ότι παπούτσι θέλεις, να περπατάς για ώρες.
Η σκέψη του να τα κάνω και τα δυο μαζί δεν πέρασε ποτέ απο το μυαλό μου, δεν έχω τόσες αντοχές!!! Οι γύρω μου σίγουρα δεν έχουν!!!
Το δικό μου κριτήριο επιλογής μεθόδου ήταν να το περάσω μια φορά και να μη ξαναβγεί, κάτι που μου εγγυόνται και τα δυο αυτά χειρουργεία. Το πόδι μου το πάτησα σε 3 μέρες και τισ δυο φορές, απλώς μέχρι να βγούν τα ράμματα οφείλεις να προσέχεις. Μετά είναι απλώς το βάσανο του γύψου. Και μη νομίζεις, και εγώ βγαίνω απο το σπίτι, απλώς εκεί που πάω φροντίζω να έχω κάπου να καθήσω. Παρεπιπτώντος αύριο βγαίνει ο δικός μου!!!!!!!!!!!!!!!!
Η γνώμη μου είναι ότι έκανα και εγώ. Βρες ένα γιατρό που να σου εμπνέει εμπιστοσύνη, σιγουρέψου για το αποτέλεσμα και κάντο, αλλά κάντο γιατί και εγώ στα 34 είμαι και ήθελα να το προλάβω πριν στραβώσουν δάκτυλα...
Για ότι άλλο χρειαστείς, είμαι στη διάθεσή σου και καλωσήρθες στις Ανάσες!
Δημοσίευση σχολίου