ΗΧΟΣ


MusicPlaylistView Profile
Create a playlist at MixPod.com

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Ροές της θάλασσας

Βρήκα αυτά τα δυο σήμερα στο YouTube
ψάχναμε για κάτι άλλο με ένα φίλο ηθοποιό
ήθελε μουσική για το καινούγριο του θεατρικό
εγώ όμως βρήκα αυτά τα δυο
κόλλησα

όχι, όχι
είμαι καλά
ηρέμησαν τα ξωτικά μέσα μου
ησύχασε η ανάσα μου

απλώς τα ακούω και με ταξιδεύουν

Δεν γεμίζουν έτσι τα κενά
Μαρια Νεφέλη

Σύμπτωση;;
Σήμερα έχω βάψει τα νύχια μου μωβ και φοράω φαρδύ παντελόνι...

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Πανσέληνος

Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την πανσέληνο
κάθε πανσέληνο
σήμερα όμως νιώθω τόσο μα τόσο περίεργα

Πλησιάζουν 5 χρόνια απο τη μέρα που έχασα τη μαμά μου
ο μπαμπάς μου δεν είναι καλά στην υγεία του
ο αδελφός μου αγχωμένος με το καινούργιο σπίτι και τη μετακόμιση
και εγώ μέσα μου εξουθενωμένη

Είναι μέρες που είμαι καλά, τις περισσότερες είμαι
χαμογελάω
κάνω πολλά και δημιουργικά πράγματα
γράφω παραγράφους απο το βιβλίο μου ξανά
αποφάσισα να συνεχίσω επιτέλους το διδακτορικό μου
στη δουλειά μου είμαι παραγωγική
οι προϊστάμενοι μου είναι ευχαριστημένοι μαζί μου και το λένε
έχω τους φίλους μου
βγαίνω
δοκιμάζω καινούργια πράγματα

Όμως κάτι βράδια σαν το σημερινό
νιώθω εξουθενωμένη
έμεινα στο σπίτι κλεισμένη
να ακούω μουσική
να δακρύζω
μόνη μου
πέταξα κάθε ενθύμιο απο τη σχέση που υπήρχε
έβαλα καινούργια, αληθινά, λουλούδια στο βάζο
διάβασα απο τον αγαπημένο μου Ian Rankin

μα

ότι και αν κάνω ένα πράγμα στο μυαλό μου είναι κολλημένο
η φωνή φίλου να με ρωτάει: γιατί δεν αφήνεις κανένα να σε πλησιάσει;

Με το Χρήστο γνωριζόμαστε μήνες μόνο
η απόσταση δεν μας αφήνει να έχουμε καθημερινή επαφή
μιλάμε όμως διαδικτυακά και στο τηλέφωνο με τις ώρες
και πάντα με ρωτάει το ίδιο: γιατί δεν αφήνεις κανένα να σε πλησιάσει; Δε θα σου κάνω κακό...

Νιώθω το θάνατο να με πλησιάζει
όχι όχι το δικό μου
απλώς η διαίσθησή μου θα ήθελα να κάνει λάθος
μια φορά
αυτή τη φορά

Δεν αφήνω κανένα να με πλησιάσει γιατί κάθε αποχωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος
κάθε άνθρωπος μου φεύγει απο τη ζωή
κάθε σχέση που τελειώνει
κάθε πράξη που γίνεται ανάμνηση
κάθε λέξη που έγινε ψέμα
Δεν αντέχω άλλους θανάτους.

Και είμαι τώρα εδώ
κλειδωμένη στο μυαλό μου
να μεγαλοποιώ συναισθήματα
να απελπίζομαι για το πιθανό
να κλαίω για το εφικτό

Θέλω μόνο λίγη ηρεμία στο μυαλό μου απόψε
και να περάσει αυτή η πανσέληνος...

Maria Mena

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Εισιτήρια διπλά

Κάποια λόγια - εικόνες στο μυαλό μου

Κόλλημα και αυτό υποθέτω να πιστεύω πως είναι δείγμα χαρακτήρα και ωριμότητας ο τρόπος που θα πεις όσα έχεις να πεις, κράμα κόρης δημοσιογράφου απο τη μια και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων από την άλλη να θυμάμαι λέξεις και όχι πράξεις...

Αν ήταν κάπου, τότε θα ταν σ'όλα αυτά,
που σ'όσους τα μαθα τα ξέχασαν μετά,
σε εισιτήρια διπλά απ'το σινεμά, που χω κρατήσει...

Μέσα στην άδεια μας ζωή τί να γεμίσω;
πού να βρω χρώμα να σου φτιάξω όσα αξίζεις;
μόνο θα κρύβω στις σκιές όταν γυρίζεις,
και το σκοτάδι ζωγραφιά θα περιγράφω.

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα'θελα να τους κρατήσω,
τα αγρίμια,τους αγγέλους,
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι,
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους,τους τυχαίους,
τους πολύ προσωπικούς.

Κι έχω ένα μίσος πιο βαθύ απ΄ την αγάπη
κι έχω μια αγάπη πιο μεγάλη απ' το μίσος
Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ τι πιο πολύ
δεν προλαβαίνω να σκεφτώ
με παρασέρνει το νερό
Βυθίζομαι

Περνούν οι άνθρωποι νερό - σιγά το νέο
έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο
μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω
Γεννήθηκα απ' το ψέμα σου
στις φλέβες τρέχει αίμα σου
μας δένει μια συγγένεια μεγάλη
Τη σχέση μας κι αν λύσουμε
κι αν δε ξαναμιλήσουμε
αγάπη μου, μαζί θα 'μαστε πάλι

Σε συνάντησα
και ρωτούσαν οι παρέες μου
γιατί τους αποφεύγεις
Τους απάντησα
τους εξήγησα τι βλέπεις κι όλα φεύγεις
Να μπορούσα ν' αλλάξω του κόσμου
τα "θα είμαι κοντά σου για πάντα" που ξεχνιούνται
Να μπορούσανε μια και καλή
όσοι φεύγουν αυτά που έχουν πει να θυμούνται

Μα και να πούμε να βρεθούμε
όταν σωθούμε από παντού
να δεις κανείς μας δε θα πάει στο ράντεβου
 
Σ' αγαπώ αρκετά για να σ' αφήσω μόνο σου
Αρκετά για να πονάει τόσο
Σ' αγαπώ αρκετά, ίσα να βρεις το δρόμο σου
Λίγο πριν σε πληγώσω

11. Οι πρώην
Όλοι οι πρώην μου
πάνω στα χείλη μου αφήναν
μια γεύση πρώιμου,
κι οι συγκινήσεις που μου δίναν
άντε να κρατήσαν μονάχα δυο στιγμές
με το ρολόι μου.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Οι πρώην.....

Η αδυναμία μου στη Νατάσσα Μποφίλιου είναι γνωστή
αυτό είναι το καινούργιο τραγούδι απο το τελευταία της CD, είναι ακόμα μια φοβερή δουλειά και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα!!!!


Οι πρώην....
Όλοι οι πρώην μου
πάνω στα χείλη μου αφήναν
μια γεύση πρώιμου,
κι οι συγκινήσεις που μου δίναν
άντε να κρατήσαν μονάχα δυο στιγμές
με το ρολόι μου.

Όλα τ' αγόρια μου
μικρά φωτάκια από πλοία
στη στεναχώρια μου
βόλτα αργή στην παραλία
λίγο πιο κει του φθινοπώρου οι βροχές
πέφτουν στα πόδια μου.

Έφευγαν νωρίς, θυμάμαι τ΄αμάξια τους
το "με συγχωρείς" βαθιά μες τα μάτια τους
κι εμενα εγώ με τόσα ενδεχόμενα
να παρατηρώ για πολύ καιρό
τ' αμάξια τα ερχόμενα.

Όλες οι σχέσεις μου
μια φωτεινή ρετροσπεκτίβα
για τις εκθέσεις μου
λόγια και πρόσωπα σε στίβα,
που έχουν φύγει μα μπερδεύονται συχνά
στις υποθέσεις μου.

Έφευγαν νωρίς, θυμάμαι τ΄αμάξια τους
το "με συγχωρείς" βαθιά μες τα μάτια τους
κι εμενα εγώ με τόσα ενδεχόμενα
να παρατηρώ για πολύ καιρό
τ' αγόρια τα επόμενα...

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Χμ...

Τη φοβόμουν τη σημερινή μέρα
παραμονή της 28ης Οκτωβρίου πάλι δε δούλευα
εκείνη τη μέρα τελείωσε η προηγούμενη σχέση που ήμουν.

Απότομα
άσχημα
με πόνο
με δάκρυα
πολλά πολλά νεύρα
τότε

Προχθές αστειευόμενη είπα:
την προηγουμένη φορά χώρισα, άντε να δούμε τι θα συμβεί αυτή τη φορά....

Τις τελευταίες μέρες οι φίλοι μας υπερασπίστηκαν εμάς
η κάθε πλευρά το δικό της στρατόπεδο
βλέπεις καμιά φορά όταν δε λες εσύ όσα νιώθεις
οι φίλοι γίνονται η φωνή σου
και όσο και αν τους αγαπώ για αυτό
οι μνήνες που ξύπνησαν με κατέβαλλαν.

Και ο καιρός περνάει, νιώθεις καλύτερα, προχωράς τη ζωή σου, είσαι με κάποιον άλλο, σου τυχαίνει μια γλυκιά ζωή αλλά να, καμιά φορά θυμάσαι το μικρό αγκαθάκι σου σε μάτωσε κάποια στιγμή... συναισθηματικές αποσκευές τις ονομάζω...

Εχθές βγήκα με φίλους απο τα μαθήματα φωτογραφίας
ποτό στο Bios
μια ταινία για το Γυμνό στο Σινεμά
κουβέντα
γέλια
προβληματισμοί
μουσική
χαμόγελα.

Χτύπησε το ξυπνητήρι σήμερα το πρωί
για κάποια δευτερόλεπτα κοκκάλωσα
δεν ήξερα ποια αργία ζούσα
και τι υπαρχει δίπλα μου...
ευτυχώς για δευτερόλεπτα μόνο.

Ο Πέτρος έφυγε νωρίς για τη δουλειά του
στο τραπέζι της κουζίνας βρήκα
ένα κέικ, το laptop μου και ένα σημείωμα
"Καλημέρα, βάλε να ακούσεις το τραγούδι, Π."

Μη σβήνεις τα φώτα

Και η μέρα αρχίζει τόσο χαρούμενα πια!!!

(Σε μια ώρα θα συναντήσω ένα παλιό φίλο απο το Εδιμβούργο που έχω να δω 13 χρόνια... Πως μου αρέσουν τα reunion αυτά!!!)

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Με τα κορίτσια...

Κυριακή μεσημέρι
κάπου στην Πλάκα
4 κοπέλες
διάφορες ηλικίες
λίγο πριν, λίγο μετά τα 30

Δυσκολίες στη δουλειά
τρικλοποδιές απο συνάδελφους
αγώνας για καταξίωση
φοβίες για την προσωπική ζωή

Μήπως βάλαμε πολλά στο κεφάλι μας τελικά;
Γιατί καλός ο φεμινισμός
αλλά
έχουμε όντως τη δύναμη να είμαστε
ερωμένες - φίλες - επαγγελματίες - κορμάρες - επιστήμονες - μάνες - νοικοκυρές;
Καμιά φορά αναρωτιέμαι
Μάλλον κάπου χάσαμε την ισσοροπία μας
ευνουχίσαμε τους συντρόφους μας
συμβιβάσαμε τη θυληκότητά μας
βάλαμε τις σχέσεις μας σε απίστευτα γρήγορους ρυθμούς
γίναμε περισσότερο νευρωτικές
και με ενα i-phone στο χέρι απαντάμε mail, κάνουμε μανικιούρ και τηγανίζουμε πατάτες...

Και μέσα σε όλα, όσα χρόνια και να περάσουν, να παλεύουμε ακόμα να αποκωδικοποιήσουμε την ορμονοκινητήρια και ορμονοελεγχόμενη φύση μας...

Και φυσικά καμία συζήτηση με φίλες δε θα μπορούσε να μην έχει έστω και την ελάχιστη αναφορά στο αντίθετο φύλο!!!

Τα περισσότερα που ειπώθηκαν κόβονται απο την λογοκρισία... αλλά τελικά καταλήξαμε πως είμαστε απελπιστικά διαθέσιμες ..... σε όλα εκτός από τις επιθυμίες μας τις περισσότερες φορές.

Δώσαμε ραντεβού για τον επόμενο καθιερωμένο μας καφέ με την ελπίδα να έχουμε περάσει μια εβδομάδα με καθόλου τσακωμούς, λιγότερες παραιξηγήσεις, μια εβδομάδα που θα έχουμε χαμογελάσει περισσότερο, θα έχουμε κλάψει λιγότερο και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να διατηρήσουμε το μυστήριο του αντίθετου φύλου!!!

Καλή και δημιουργική εβδομάδα σε όλους λοιπόν, από όποια πλευρά και αν κοιτάζουμε τη ζωή...

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

To whom it may concern...


Παλαιά αντικείμενα και αντίγραφα μουσείων σε χαμηλές τιμές

«Το έλα να δεις» θα γίνει το Σαββατοκύριακο. Τουλάχιστον αυτό υπόσχεται η γνωστή παρέα των πέντε γκαλερί- παλαιοπωλείων που ξαναχτυπά. Άνοιξε αποθήκες, ξετρύπωσε θησαυρούς και θα τους βγάλει στους πάγκους σε τιμές από 0,99 ευρώ! Ασημικά, πορσελάνες, κεντήματα και μπιζού, μικροέπιπλα, αφίσες και κεραμικά, όπλα και φωτιστικά θα απλωθούν στον χώρο της οικοδέσποινας Γκαλερί Ζουμπουλάκη (Αγαθοδαίμονος 97 και Ορέστου 1, τηλ. 210-3414.214) το Σάββατο από τις 10.00 έως τις 18.00. Όσοι δεν προλάβουν όσα βγάζουν από τα σεντούκια τους οι Αntiqua (Α. Γιαννούκου- Ι. Κουνέλης), Απόστολος Αργυριάδης, Άγγελος Βλαστάρης, Μαρτίνος και η Γκαλερί Ζουμπουλάκη, θα έχουν δεύτερη ευκαιρία την Κυριακή τις ίδιες ώρες, με ανανεωμένο στοκ.

Θησαυρούς με έκπτωση 40%-50% όμως θα βρουν το τριήμερο 19-21 Μαρτίου και όσοι φθάσουν ώς το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (Βασ. Σοφίας 22). Το καθιερωμένο μπαζάρ που φέτος συμπληρώνει πέντε χρόνια και δεν πραγματοποιήθηκε τα Χριστούγεννα, τελικώς θα γίνει τώρα.

Ξύλινα παιχνίδια, κούκλες από πεπιεσμένο χαρτί, παζλ, χειροποίητα κοσμήματα, φουλάρια, αντίγραφα αρχαιοτήτων, πολύτιμα λευκώματα, πρόσφατες εκδόσεις και περιοδικά φέρνουν στο παζάρι το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων- Ελληνικό Τμήμα (ΙCΟΜ), το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, το Μουσείο Μπενάκη, η Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία, ο Σύλλογος Φίλων Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Το παζάρι στο Βυζαντινό Μουσείο θα λειτουργεί Παρασκευή και Σάββατο 10.00- 20.00 και την Κυριακή έως τις 17.00.

Πανηγύρι στήνει το Κολλέγιο Αθηνών- Ψυχικού (Σ. Δέλτα 15 Ψυχικό, τηλ. 210-6798.100) Παρασκευή με Κυριακή με πρωτοβουλία των μαθητών των τελευταίων τάξεων του Λυκείου για την ενίσχυση του Ταμείου Υποτροφιών. Πλούσιοι μπουφέδες με λιχουδιές και εκδηλώσεις με μουσική και χορό υπόσχονται την Παρασκευή και το Σάββατο ως τα μεσάνυχτα και την Κυριακή από τις 9.00 έως τις 21.00.

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Χαρά μου

Είναι πολλές οι φορές που έχω αναφέρει πόσο ευλογημένη νιώθω για την αγάπη που με περιβάλλει και τους φίλους που έχω στη ζωή μου.

Για τις στιγμές που μου έδωσαν δύναμη να συνεχίσω όταν εγώ ήθελα απλώς να παραιτηθώ
για τις στιγμές που είπαμε τα μυστικά μας χωρίς φόβο και πάθος
για τα γέλια που μοιραστήκαμε
για τα δάκρυα που δε χρειάστηκε να κρύψουμε.

Είναι οι άνθρωποι που θα σου πουν τα λάθη σου
θα σε υπερασπιστούν στο άδικο
και είναι πάντα έτοιμοι να σε προστατεύσουν

Είναι φιλίες αυτές είναι που ξεχωρίζουν και ξέρεις πως θα υπάρχουν για μια ζωή
όπου και αν γεωγραφικά σε βγάλει η ζωή αυτή
όσο και αν αλλάξουν οι συνθήκες της καθημερινότητας σου.

Η φίλη μου η Χαρά είναι όλα αυτά
γιατί είναι πάντα δίπλα μου
γιατί με προστατεύει
γιατί με αγαπάει
γιατί ξέρω πως στα χέρια της η καρδιά μου είναι ασφαλής

και εγώ είμαι ευλογημένη που είμαι φίλη της εδώ και 15 χρόνια!!!

(γιατί όλα αυτά θα αναρωτιέται κανείς... γιατί με υπερασπίστηκε, έγινε η φωνή μου όταν εγώ δεν ήξερα απο που να ξεκινήσω και έκλεισε για εμένα ένα παλιό και άχρηστο λογαριασμό. Για αυτό και μόνο δεν υπάρχει αρκετά μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ)

Sonata Arctica

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Ιθάκη...

As you set out for Ithaca
hope that your journey is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Laistrygonians and Cyclops,
angry Poseidon-don't be afraid of them:
you'll never find things like that on your way
as long as you keep your thoughts raised high,
as long as a rare sensasion
touches your spirit and your body.
Laistrygonians and Cyclops,
wild Poseidon-you won't encounter them
unless you bring them along inside your soul,
unless your soul sets them up in front of you.

Hope that your journey is a long one.
May there be many summer mornings when,
with what pleasure, what joy,
you come into harbors you're seeing for the first time;
may you stop at Phoenician trading stations
to buy fine things,
mother of pearl and coral, amber and ebony,
sensual perfume of every kind-
as many sensual perfumes as you can;
and may you visit many Egyptian cities
to learn and learn again from those who know.

Keep Ithaka always in your mind.
Arriving there is what you're destined for.
But don't hurry the journey at all.
Better if it lasts for years,
so that you're old by the time you reach the island,
wealthy with all you've gained on the way,
not expecting Ithaca to make you rich.
Ithaca gave you the marvelous journey.
Without her you would have not set out.
She has nothing left to give you now.

And if you find her poor, Ithaca won't have fooled you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you'll have understood by then what these Ithacas mean.

(Ο Sean Connery είναι από τις αγαπημένες μου φωνές και μορφές και νιώθω πολύ τυχερή που το έχω δει και του έχω μιλήσει απο κοντά. Ιούλιος 1999, Εδιμβούργο, παγκόσμια πρεμιέρα του Entrapment, τη μέρα που η Βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ τον έστεψε Sir. Όταν του είπα πως είμαι Ελληνίδα μου είπε για την Ιθάκη... 33 μέρες ακόμα )

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ansel Adams

Δε θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί αλλά φέτος κάνω μαθήματα φωτογραφίας στον ΠΟΦΠΑ (Πολιτιστικός Όμιλος Φίλων του Πανεπιστημίου Αθηνών).

Την Κυριακή το μεσημέρι κάναμε μια επίσκεψη στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς στην έκθεση για τον Ansel Adams.

Σκέφτηκα να γράψω κάποια βιογραφικά στοιχεία για τον Adams αλλά ο καθένας απο εμάς μπορεί να τα βρεί στο Google...

Το πιο σημαντικό για εμένα και εκεί που στέκομαι είναι η αγάπη του για το περιβάλλον και τα φυσικά στοιχεία της Αμερικής παράλληλα με τις καινούργιες τεχνικές που ανέπτυξε στη λήψη και επεξεργασία της εικόνας.

Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 30 Απριλίου και σας την προτείνω.

Αγαπημένα μου κομμάτια οι λήψεις απο το Μεξικό, μιας χώρας που για εμένα παρουσιάζει απίστευτο ενδιαφέρον σε αρχιτετκονική - φύση - φυσιογνωμίες.



Η βόλτα μας τελείωσε με φαγητό, ρακί, μεζέδες και κρασί στο Γκαζοχώρι!!!

Η έκθεση αυτή μου θύμισε όλους του λόγους που σπούδασα περιβαλλοντολόγος και αν αυτό το post μοιάζει φτωχό ζητώ συγγνώμη αλλά με ταλαιπωρεί ένα 39.2 απο εχθές... Χαλάλι όμως, για τέτοιες εξορμήσεις αξίζει την ταλαιπωρία!!!

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Κάτι που δεν υπάρχει

Είναι τόσες οι φορές που κοιτάμε αυτό που δεν υπάρχει
κοιτάμε αυτό που φανταζόμαστε
αυτό που επιθυμούμε
άλλα όχι αυτό που πραγματικά υπάρχει

Το πέρασα και εγώ
δε βγάζω την ουρά μου

Είχα μείνει πολύ καιρό μόνη μου
μια σχέση που υπήρξε μου άφησε σημάδια
ήμουν σε μια πολύ πιεσμένη περίοδο της ζωής μου
οι προσπάθειες μου στο πανεπιστήμιο κατέρρεαν
οι τσακωμοί με τον καθηγητή καθημερινοί
τα εμπόδια πολλαπλά

Εκείνη την εποχή μια τυχαία συνάντηση με παλιό συμφοιτητή μου έδιναν χαρά
γέμιζαν τις άδειες ώρες μου
γελούσα
ξέδινα

Το λάθος ήταν ακριβώς εκεί
στην αναπλήρωση όσων έλειπαν
και όχι στην εύρεση όσων επιθυμούσα

Δεν ήταν πως δεν αγάπησα το πρόσωπο αυτό
δεν ήταν πως δε νοιάστηκα
αλλά...
πως συμβιβάστηκα με κάτι που δε με γέμιζε
κοιτούσα κάτι που δεν υπήρχε
σε μια συμβατότητα που φανταστήκαμε

6 μήνες μετά το χωρισμό ξεκατινιάσαμε και οι δυο τη σχέση αυτή
Δεν έχει σημασία το πως και τα γιατί
Σημασία έχει πως τελείωσε
τα βράδυα με κλάμα πέρασαν
η μοναξιά δεν υπάρχε πια
οι άσχημες αναμνήσεις μένουν μόνο ως μάθημα

Το πιο απίστευτο απο όλα
η ικανότητα που βρήκα μέσα μου
να κοιτάω ακόμα τον ουρανό και να χαμογελάω
να πιστεύω ακόμα στα όνειρα μου
να γελάω με το πιο χαζό αστείο
να είμαι εγώ
Elisa - Qualcosa che non c'è

Όσο για το σήμερα:
είμαι η Μαρία και είμαι καλά
ελεύθερη σε μια σχέση
να ονειρευτώ
να ζω τα όνειρά μου
να μη συμβιβάζομαι
να ξεκινώ την κάθε μέρα μου χαμογελαστή
να μπαίνω σε ένα σπίτι χαρούμενο

Σήμερα η ευτυχία μου είμαι εγώ
χωρίς συμβατικότητες
χωρίς μίζερα βράδια
χωρίς κρυφά νοήματα

Σήμερα η χαρά μου είναι ο φίλος μου
που όταν με βλέπει χαμογελάει
που με παίρνει αγκαλιά στις ανασφάλειες μου
και δε φοβάται το μαύρο μου

Σήμερα η ξενοιασιά μου είναι οι δικοί μου άνθρωποι
που είναι πάντα δίπλα μου
άλλοτε διακριτικά
άλλοτε δυναμικά

Σήμερα η ενέργεια μου είναι σε ένα ασπρόμαυρο φιλμ να αποτυπώνει όσα τα μάτια μου περιεργάζονται....

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Η προσευχή του Δάντη

Τις τελευταίες μέρες νιώθω μουσικές μέσα μου
Νιώθω ηρεμία
Νιώθω χαρά
Νιώθω...

Κάθε μέρα νιώθω αγάπη
μια γλυκιά αγκαλιά μου χαρίζει όνειρα
και τα πρωινά είναι φωτεινά

Δεν ξέρω πόσο μπορεί να διαρκέσει
δε ξέρω καν αν την αξίζω
έμαθα όμως να μη μετράω το χρόνο πια
και η αξία των πραγμάτων είναι όση της δίνουμε εμείς εκείνη τη στιγμή....


Δεν έχω τίποτα βαθυστόχαστο να προσφέρω στον παγκόσμιο ιστότοπο
ίσως και τίποτα ενδιαφέρον σε σχέση με όσα γίνονται γύρω μας
μόνο όσα μέσα μου ανθίζουν
μόνο ένα ευχαριστώ, παρακαλώ και μια καλημέρα χαμογελαστή σε όσους στον ίδιο χώρο με εμένα βρεθούν...

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Toi et Moi - You Plus Me

Grégoire Toi + Moi

Toi plus moi plus eux plus tous ceux qui le veulent
Plus lui plus elle et tous ceux qui sont seuls
Allez, venez et entrez dans la danse
Allez, venez et laissez faire l'insouciance

À deux, à mille, je sais qu'on est capables
Tout est possible, tout est réalisable
On peut s'enfuir bien plus haut que nos rêves
On peut partir bien plus loin que la grève

Avec l'envie, la force et le courage
Le froid, la peur ne sont que des mirages
Laissez tomber les malheurs pour une fois
Allez, venez, reprenez avec moi

Je sais, c'est vrai, ma chanson est naïve
Même un peu bête mais bien inoffensive
Et même si elle ne change pas le monde
Elle vous invite à entrer dans la ronde

L'espoir, l'ardeur sont tout ce qu'il te faut
Mes bras, mon coeur, mes épaules et mon dos
Je veux te voir des étoiles dans les yeux
Je veux nous voir sourire et heureux

Oh, toi plus moi plus tous ceux qui le veulent
Plus lui plus elle et tous ceux qui sont seuls
Allez, venez et entrez dans la danse
Allez, venez ici faire l'insouciance
Allez, venez, c'est notre jour de chance
Allez, venez et entrez dans la danse
_____________________________________

You plus me plus them plus all those who want
Plus him plus her plus all those who are alone
Go, come and enter the dance
Go, come and leave to be carefree

At one, at one thousand, I know that we are capable
All is possible, all is doable
We can run higher than our dreams
We can go farther than the shore

You plus me plus them plus all those who want
Plus him plus her plus all those who are alone
Go, come and enter the dance
Go, come, it's our lucky day

With the desire, the strength and the courage
The cold, the fear are only illusioons
Forget the misery for once
Go, come, take back with me

You plus me plus them plus all those who want
Plus him plus her plus all those who are alone
Go, come and enter the dance
Go, come and leave to be carefree

I know, it's true, my song is naive
Even a little stupid, but quite harmless
And even if it doesn't change the world
It invites you to enter the circle

You plus me plus them plus all those who want
Plus him plus her plus all those who are alone
Go, come and enter the dance
Go, come, it's our lucky day

The hope, the strength are all that you need
My arms, my heart, my shoulders and my back
I want you to see the stars in my eyes
I want us to see smiles and happiness

Oh, you plus me plus all those who want
Plus him plus her plus all those who are alone
Go, come and enter the dance
Go, come here to be carefree
Go, come, it's our lucky day
Go, come and enter the dance

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Εικόνες και δρόμοι

Εικόνες που βλέπω κάθε μέρα στην Αρχιτεκτονική του Μετσοβίου
εκτός απο την τελευταία, αυτή μαλλον τους ενόχλησε και έβαψαν τον τοίχο....

ΥΓ1 (Η σημερινή μέρα ήταν πολύ δύσκολη συναισθηματικά, κάποιος κάτι έγραψε στο blog του, κάποιοι κάτι απάντησαν, κάπου έγινε ένας τσακωμός, εγω να κλαίω συνεχώς και ο αυχένας μου με μυικούς σπασμούς να δέχεται 2 ενέσεις για να ηρεμήσει... Αύριο δε δουλεύω και φεύγω για Βόλο, να δω φίλους, να μιλήσουμε, να βγάλω φωτογραφίες, να περπατήσω σε δρόμους που αγαπώ, να ξεχαστώ και γυρνώντας να κουλουριαστώ στην αγκαλιά του αγαπημένου μου.)
ΥΓ2 (Υπομονή μέχρι 21 Απριλίου που φεύγω για το μεγάλο μου ταξίδι σε αγαπημένα μέρη στο Βερολίνο και τη φοιτητικη μου Σκωτία)

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Αγώνες και κανόνες

Κάθε αγώνισμα έχει και τους δικούς του κανόνες
παίζεται με διαφορετικό τρόπο
και ο σκοπός είναι να βγει ο νικητής..

Έλα όμως που το σκορ αλλάζει κάθε φορά
ακόμα και αν κρατήσουμε την ίδια σύνθεση στην ομάδα
ακόμα και αν ο διαιτητής είναι ο ίδιος
ο προπονητής έχει δώσει τις ίδιες ακριβώς οδηγίες
και οι φίλαθλοι αντιδρούν με τα ίδια συνθήματα

Είναι όλα θέμα ψυχολογίας των παικτών
συνισταμένη κούρασης και απόδοσης...

Για την ώρα λοιπόν ο αγώνας είναι ισσόπαλος
οι καλές φάσεις πολλές
τα σκορ υψηλό
και η ρεβάνς ορίστηκε στην αντίπαλη έδρα...

Μήπως τελικά είναι αλήθεια που λένε πως τα καλύτερα γκόλ μπαίνουν σε φιλικούς αγώνες και όχι στην premier league?

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Κυριακή

Μου αρέσουν οι Κυριακές
είχαν πάντα μια γλυκιά και αγαπησιάρικη μελαγχολία
για το τέλος της εβδομαάδας
για την αρχή της καινούργιας

Σήμερα πάλι σχολήθηκα με το σπίτι
έβαψα το έπιπλο στο μπάνιο άσπρο
περίεργο βγήκε
είχα συνηθίσει να το βλέπω τόσα χρόνια πράσινο
μα και το άσπρο φώτισε το χώρο
έβαλα στο πλάι και εκείνο το ψάθινο καλάθι που αγόρασα

Στο σαλόνι υπάρχει ακόμα το κουτί με το τραπεζάκι που αγόρασα
αυτό δε πρόλαβα να το συναρμολογήσω όμως
ένας φίλος απο τη Λάρισα έρχεται αύριο και υποσχέθηκε να το κάνει!!!

Ένα γρήγορο μπάνιο να φύγουν απο επάνω μου οι μπογιές
και βόλτα στο Χρήστο και τη Μόνικα.
Γελούσαμε μέχρι το βράδυ.
μιλήσαμε
αναπολήσαμε
και μετά η καλύτερη έκπληξη της ημέρας

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήγαμε στο studio
ο Χρήστος είναι φωτογράφος και η Μόνικα σχεδιάστρια
βγάλαμε τις μηχανές μας απο τη τσάντα
4 ώρες να μαθαίνω για τα φώτα
να τραβάω το ένα καρέ μετα το άλλο
να αλλάζουμε φακούς
να παίζουμε με τα φώτα
και για πρώτη φορά στα 17 χρόνια που ξέρω τον Χρήστο να με φωτογραφίζει....

Η Κηφισίας είχε κίνηση στην επιστροφή
με τη μουσική δυνατά
ένα τσιγάρο στο χέρι
και χαμογελαστή
η απόσταση Μαρούσι - Καλαμάκι φάνηκε τόσο μικρή.

Λατρεύω τις Κυριακές που τελειώνουν με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη

Κώστας Τουρνάς

Και για πρώτη φορά δε στεναχωριέμαι που τελειώνει ο χειμώνας...