ΗΧΟΣ


MusicPlaylistView Profile
Create a playlist at MixPod.com

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

My North, my South, my East and West


Βερολίνο, 20 Γενάρη
τα λιγοστά γερμανικά μου ξυπνούν όταν ακούω: 3 μήνες, το πολύ

Αεροδρόμιο Αθήνας, 21 Γενάρη
στο διάδρομο αγκάλιασε τον άντρα της
"συγγνώμη για αυτό που θα σας κάνω"
έκλαιγαν αγκαλιά
42 χρόνια μαζί.

Ρώμη, 5 Φεβρουαρίου
λίγες μέρες μάνα και κόρη
οι δυο τους
δεν έχει πολλές δυνάμεις πια
γελά όμως συνεχώς
ανασαίνει δύσκολα
μα δε το βάζει κάτω.

Αθήνα, 19 Απριλίου
είναι στο νοσοκομείο 3 μέρες τώρα
"Ο καρκίνος είναι παντού, δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα"
"Όχι μηχανήματα, αφήστε τη να φύγει"
"Μα θα πεθάνει"
"Είπα οχι μηχανήματα, δεν θα είναι άνθρωπος πια"

Το βράδυ για πρώτη φορά σε αποχαιρέτησα
σε φίλησα στο μάγουλο
"μην ανησυχείς για εμάς, εσύ κοίτα να ξεκουραστείς"

Καβούρι, ξημερώματα 20 Απριλίου
3 μήνες ακριβώς...
Με τη Μαρία στο αυτοκίνητο
κοιτάω το ρολόι συνεχώς
"Πέθανε"
"Μη λες βλακείες, αντέχει ακόμα"
"Πέθανε σου λέω"

Στο νοσοκομείο μόνη μου μαζί της
είναι ακόμα ζεστή
τυλιγμένη σε ενα άσπρο σεντόνι
στο διάδρομο ουρλιάζω στα χέρια της Μαρίας.

Δε μπορώ τόσο κόσμο στο σπίτι
θέλω να ουρλιάξω
δε κλαίω
δε μιλάω
διαλέγω τα ρούχα της
τη μυρίζω στα σεντόνια.

Κοιμητήριο, 21 Απριλίου
Τόσα πρόσωπα γύρω μου.
Αρνούμαι να ρίξω χώμα.
Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο μόνο.
Η Χαρά με κρατάει στην αγκαλιά της.
"Ήθελες να πέσεις μέσα"

Έχω να κοιμηθώ μέρες
Η σιωπή στο σπίτι είναι εκκωφαντική.
Κοιμάμαι στην αγκαλιά του Γαβριήλ μέρες μετά.

Στους μήνες που έρχονται παίρνω το φορτίο της ηρεμίας
τύψεις
φταίω γιατί το είχα πει πως θα πεθάνει
μήνες αργότερα το παραδέχομαι δημόσια
ψυχολογική υποστήριξη για να πατήσω στα πόδια μου ξανά
ορκίζομαι να μη κρατήσω ποτέ ξανά τόση θλίψη μέσα μου...

Κρατάω το τιμόνι όπως εσύ
έχουμε το ίδιο βλέμμα
είμαστε το ίδιο απαιτητικές από τους γύρω μας
και οι δυο μας κλαίμε κρυφά μη μας δει κανείς.

Είμαι άξια να είμαι κόρη σου;
Είσαι περήφανη για εμένα;
Συγγνώμη για τα δύσκολα χρόνια της εφηβείας μου.
Πες μου ποιό λάθος κάνω.
Μου λείπει η αγκαλιά σου.
Η φωνή σου μου λείπει.
Θα πεθάνω και εγώ τόσο νωρίς?

Πήρα όσα πτυχία ήθελες και ακόμα παραπάνω.
Ταξιδεύω όπως μου είχες πει για να γνωρίζω τον κόσμο.
Διασκεδάζω τη ζωή μου όπως μου είπες.
Να, φεύγω για 15 μέρες.

Από το Βερολίνο μόνο ένα δωμάτιο νοσοκομείου είδες
θα σε ξεναγήσω εγώ.
Στην Πύλη του Βραδεμβούργου
σε εκείνο το ιαπωνικό εστιατόριο που πήγα με το Γιάννη
στα μουσεία που σου άρεσε να τριγυρνάς
και στο πάρκο της Tiergarten θα πιούμε καφέ
θα καθήσουμε στον ήλιο
δε παίρνεις φάρμακα πια, μπορείς να μείνεις στον ήλιο.
Και δε θα αφήσω καμία βελόνα να σε πλησιάσει
ποτέ πια χημειοθεραπείες
ούτε εκείνες τις απαίσιες ακτινοβολίες που σου έκαιγαν το δέρμα
κανένας γιατρός
κανένα νοσοκομείο
μόνο εμείς οι δυο.

Στο Εδιμβούργο θα πάω στα μέρη που σου άρεσαν
και έξω απο το Festival Theater θα δακρύσουμε πάλι όπως τη μέρα που ορκίστηκα για το πτυχίο μου.

Θα περάσω απο το αγαπημένο μας ινδικό στη Γλασκώβη (θυμάσαι που ήσουν συναχωμένη και τα καυτερά φαγητά τελικά άνοιξαν το λαιμό σου???)
Και θέατρο που αγαπούσες τόσο.

Δεν με ενδιαφέρει να παντρευτώ
μου έμαθες να γίνω ανεξάρτητη και δυνατή
ποτέ δε μου είπες να παντρευτώ
"Κάνε ένα παιδί και ας μη παντρευτείς ποτέ".
Να είμαι ο εαυτός μου ήθελες μονάχα.
Να κάνω όσα έχω ονειρευτεί, να προσέχω την κακία του κόσμου και τη ψευτιά.

Στο γάμο της Lynn ήμουν παράνυφος.
Το νυφικό τραπέζι με την τούρτα ήταν στολισμένο με το τραπεζομάντηλο που της είχες κάνει δώρο.
Νιώθαμε όλοι πως ήσουν εκεί.

΄Οταν ήμουν Ελλάδα ήσουν πάντα ξύπνια
ότι ώρα και να γυρνούσα σπίτι
"Είχε καλή ταινία στην τηλεόραση"
"Σηκώθηκα να πιω λίγο νερό"
"Κάνει ζέστη σήμερα"
Τώρα το σπίτι είναι βουβό όταν γυρνάω.
Την ευτυχία που έζησες με τον μπαμπά δε την βρήκα και κουράστηκα να προσπαθώ.

Νιώθω πως είσαι συνεχώς δίπλα μου.
Στον ύπνο μου όμως σπάνια σε βλέπω.

Αν η ζωή μου είναι ένα μεγάλο παζλ και ο χαμός σου ένα κομμάτι, πότε θα καταλάβω τη σημασία της απουσίας σου;

Μου είχες υποσχεθεί πως θα είσαι στο γάμο μου, αν αποφάσιζα να παντρευτώ.
Μόνο να αποκτήσω μια Αναστασία θέλω.
Να της μάθω να οδηγεί με δυνατή μουσική όπως εσύ.
Να μιλάει με τα μάτια όπως εσύ.
Να στέκεται στο πλήθος και να την προσέχουν, όπως εσένα.
Να έχει την πιο μεγάλη αγκαλιά, όπως εσύ.
Να ακούει συνεχώς μουσική, όπως εσύ.
Να ρίχνει και μια στροφή στα καλά ρεμπέτικα, όπως εσύ.
Να γελάει με όλη της την καρδιά, όπως εσύ.

Στην είσοδο έχω το πορτρέτο που σου έφτιαξε το θείος Σταύρος.
Σου λέω πάντα "Γειά" όταν μπαίνω στο σπίτι.
Καμιά φορά στέκομαι και σου μιλάω.
Και ξέρω τα βράδια που δεν είμαι καλά μου χαϊδεύεις τα μαλλιά.

Καπνίζω ακόμα.
Πίνω παραπάνω καμιά φορά.
Το σπίτι δε μυρίζει μαμά...
Και εγώ μόνη μου ακροβάτης να παίρνω αποφάσεις.
Συμφωνείς μαζί μου άραγε;
"Είσαι καλότυχη εσύ και ξέρεις να ζεις τα όνειρά σου" το μήνυμά σου στο κινητό μου εδώ και χρόνια...
5 χρόνια σήμερα χωρίς τη μαμά μου...

Πώς το ξεπερνάς;

Δε το ξεπερνάς, απλώς μια μέρα ξυπνάς και έχεις συνηθίσει να το κουβαλάς μέσα σου.

Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δώστης κλότσο μπάτσο να κυλίσει
παραμύθι να αρχινήσει...

25 σχόλια:

Roadartist είπε...

δάκρυσα

......

"Είσαι καλότυχη εσύ και ξέρεις να ζεις τα όνειρά σου"

υπάρχει αραγε κατι καλυτερο να σου πει καποιος;


Δε ξεπερνιεται.. και ειναι παντα διπλα σου..

να σαι καλά κ να περνάς όσο πιο όμορφα μπορείς, καλο βραδυ..

Μικρές ανάσες είπε...

@ Roadartist

Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω να σου πω, κάτι είναι αλλά δε μπορώ να βρώ τις λέξεις, συγγνώμη

Και ένα ευχαριστώ...

Velvet είπε...

Μισώ τον θάνατο
Τον μισώ
Κι εσυ...
Μπορείς
Να τον νικήσεις
Με την Αναστασια
Την Αναστασια σου
Τι περιμενεις
Μην περιμένεις
....

Μικρές ανάσες είπε...

@ Velvet2

μια μέρα, ίσως...

nikos είπε...

Μα αμφιβάλλεις ακόμη αν η μητέρα σου είναι περήφανη για σένα; Αν είσαι άξια να είσαι κόρη της; :)
Τις απαντήσεις τις έχεις μέσα σου και ξέρεις ότι είναι καταφατικές και με το παραπάνω. Μη ζητάς συγνώμες για πράγματα που είναι η ζωή η ίδια. Απλά συνέχισε να ζεις όπως νιώθεις εσύ καλά, με βάση τις αξίες που πήρες, και να είσαι σίγουρη ότι σε καμαρώνει. Και μια νέα Αναστασία θα έρθει την κατάλληλη στιγμή στη ζωή σου, όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί θα το θέλεις.
Πολλά είπα μάλλον. Άντε, σκουπίζω τα μάτια μου και πάω για μάθημα. Καλή σου μέρα

b|a|s|n\i/a είπε...

λένε ότι γινόμαστε πραγματικά ενήλικες σαν φεύγουν οι γονείς μας. λένε ότι σαν σκεφτόμαστε και αγαπάμε αυτούς που έχουν φύγει από κοντά μας πάντα κοντά μας είναι. λένε τόσα λένε.
πάντα κολλάω τα πρώτα δευτερόλεπτα σαν με ρωτούν αν έχω αδέλφια. έχω είχα δηλαδή έφυγε. τόσα χρόνια η ίδια απάντηση. και το ίδιο χαμόγελο. και κάθε φορά τα πρώτα χρόνια που συγγενείς ρωτούσαν το ξεπέρασες; ακριβώς η ίδια απάντηση. δεν το ξεπερνάς ποτέ. απλά συνηθίζεις να το βιώνεις κάθε μέρα.
είσαι όντως καλότυχη. γιατί όντως ξέρεις και ζεις τα όνειρά σου. και μέσα στα αληθινά μας όνειρα πάντα μα πάντα είναι αυτοί που μεγαλώσαμε. αυτοί που (μας) μεγαλώσανε. όλοι αυτοί που απλά δεν είναι μαζί μας που πάντα όμως είναι. όλοι αυτοί που πάντα αγαπάμε και μας αγαπούν. απλά μερικές φορές πονά περισσότερο. σαν διακόπτεται τόσο ξαφνικά αυτή η φυσιολογική ροή της ύπαρξης.
χαμογελαστά να την σκέφτεσαι. να την ζεις. να την αγαπάς. όσα χρόνια και να περάσουν. που τόσο υπερήφανη για σένα είναι.
καλημέρα σου!

karkinos7 είπε...

''Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δώστης κλότσο μπάτσο να κυλίσει
παραμύθι να αρχινήσει...''

Την Καλημέρα μου!
Απο ψηλά θα χαίρεται και θα χαμογελά για σένα!

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Eίναι πολύ δύσκολο όσα χρόνια κι αν περάσουν... η αγάπη δεν μετριέται ούτε χάνεται με τον χρόνο!
Δίπλα σου ειναι!!! Και σε πορστατεύει..

"Μυστικά" φιλιά!!!

Κουνούπι είπε...

Πολύ όμορφο, πολύ ανθρώπινο και πολύ αληθινό. Μ' άγγιξε. Σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=pGJKRLGz5NA

Μικρές ανάσες είπε...

@ nikos

Δε ξέρω τόσο αν αμφιβάλλω όσο οτι μου λείπουν οι ατελείωτες συζητήσεις μας για όσα γινόντουσαν... Ξέρεις, τα απλά καημερινά
Δεν είπες πολλά, είπες όσα ένιωθες και σκεφτηκες και σε ευχαριστώ.

Καλή σου νύχτα!

Μικρές ανάσες είπε...

@ b|a|s|n\i/a

Δεν υπάρχει χειρότερα δευτερόλεπτα απο εκείνα που πρέπει να αλλάξω τον ενεστώτα με αόριστο ότα μιλάω για εκείνη, ξέρω ακριβώς τι εννοείς... Και αυτό το εκνευριστικό: ό χρόνος όλα τα γιατρεύει... μλκιες...

Τύχη.. περίεργη λέξη, δεν έχω μάθει ακόμα την πραγματική της σημασία.

Νομίζω πως σε εμένα έβλεπε τον αυθορμητισμό και την "τρέλα" που δεν είχε ποτέ εκείνη στη ζωή της και ίσως και να ζούσε τα δικά της όνειρα μέσα απο εμάς, χωρίς να γίνεται καταπιεστική ή φορτική, απλώς ενθαρρυντική και παρούσα...

Τελικά η τύχη μου ήταν πως την είχα μητέρα!!!

Όπως και εσύ για τον αδελφό σου!!!!
χαμογελαστά να την σκέφτεσαι. να την ζεις. να την αγαπάς. όσα χρόνια και να περάσουν. που τόσο υπερήφανη για σένα είναι.
καλημέρα σου!

Μικρές ανάσες είπε...

@ gaykarkinos7

ήταν τα στιχάκια που μου έλεγε πριν κοιμηθώ... Ποτέ παραμύθια, ποτέ βιβλία, αλλά πάντα αυτά τα στιχάκια...

Την καληνύχτα μου!

Μικρές ανάσες είπε...

@ Μυστικό Μονοπάτι

Τη νιώθω δίπλα μου συνεχώς, απλώς το αγγιγμά της μου λείπει...

Φιλί!

Μικρές ανάσες είπε...

@ Κουνούπι

Σε ευχαριστώ που το δέκτηκες με τόση στοργή.

Καλό σου βράδυ!

Μικρές ανάσες είπε...

@ inMUSIClost

Κάποτε και εμείς στη χώρα των θαυμάτων...

Είναι υπέροχο, ένα ευχαριστώ δε φτάνει!!!!

Ατελείωτα φιλιά.

Μικρές ανάσες είπε...

Θέλω α πω σε όλους σας ένα ατελείωτο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σήμερα δε με αφήσατε μόνη μου σε μια τόσο δύσκολη μέρα.

πεφταστέρι είπε...

μικρή ανάσα μας, δεν ξεπερνιούνται αυτά.
να είσαι γερή να ζεις τα όνειρά σου και να χαίρεσαι που τήν έζησες τόσο καλά τη μαμά σου, που σού έδωσε τόσα να έχεις να πορεύεσαι στη ζωή σου.
το ότι είναι σε ό,τι κάνεις μπορεί να σέ πονάει γιατί σού θυμίζει την απουσία της, αλλά σημαίνει ότι όσο ήταν εδώ ήταν κοντά σου, δίπλα σου.
κι αυτό δεν μπορεί κανείς να σού το πάρει :)

κράτα γερά και θυμίσου ότι έχεις τον δικό σου άγγελο τώρα.

σε φιλώ :)

leondokardos είπε...

Με συγκίνησες βαθύτατα...
Έχασα τη μάνα μου απο καρκίνο μέσα σε 5 μήνες. Ακούω ακόμα τα βογγυτά πόνου της...
Ακούω ακόμα τους φίλους να μου λένε δήθεν λόγια πρηγοριάς, "τους καλούς τους πέρνει κοντά του ο Θεός." Τι αδικία ! Μα οι καλοί θα έπρεπε να μένουν ζωντανοί σ΄αυτό το κόσμο. Έχασα το αδελφό μου πολύ πρόσφατα, μέσα σε 21 ακριβώς μέρες, απο την ίδια αρρώστια..

Θέλει δύναμη σε εμάς που μένουμε πίσω.
Κουράγιο γλυκιά μου. Νάσαι πάντα καλά.

IonnKorr είπε...

Μικρή Ανάσα

Ήρθα κι εγώ σου αφήσω ένα ελάχιστο λόγο παρηγοριάς και συμπαράστασης.

Ξέρω ότι είναι ασήμαντος αλλά όταν ενωθεί με όλων των προηγούμενων ίσως γίνει σημαντικός.

Μικρές ανάσες είπε...

Den eimai ellada, de kserw kan an 8elw na girisw...

8elw mono na iremisei to mialo mou kai na parw kapoies apofaseis.

To pritaniko mou dinei adeia na figw apo A8ina, i aitisi gia to didaktoriko mou egine apodekti, apo semptemvrio mporw na metakomisw.

Siggnomi gia ta greekglish, alla ante na vreis elliniko pliktrologio sto Voreia Skotia....

Epistrefw se liges meres kai 8a ta poume apo konta.

Filia se olous
M.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Α-ΦΩ-ΝΗ.....
Την περιεγραψες έτσι που κατάλαβα πως ήταν μια προσωπικότητα πλήρης. ΖΟΥΣΕ την κάθε στιγμή
Αν νιώθουν οι ψυχές πρέπει να είναι πολύ υπερήφανη για σένα.

Να ζήσεις και να τη θυμάσαι.
Να την ανακαλείς
"...τότε οι νεκροί πεθαίνουνε όταν τους λησμονάνε"

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Dimitris A. είπε...

...



υ.γ.: ποτέ δεν έχω κάτι να πω
όταν διαβάζω θολά...

Jirashimosu είπε...

Είναι δώρο οι στιγμές. Είσαι από τους τυχερούς που το έχουν καταλάβει. Η μνήμη είναι το μόνο αντίδοτο για το Θάνατο - ακόμα πιο δυνατό κι απ' τη ζωή την ίδια.
Τσεκαρισμένο:-)

Μικρές ανάσες είπε...

Σήμερα γύρισα Ελλάδα.

Αρνούμαι να μπω στη διαδικασία των όσων γίνονται γύρω μου... Δε θέλω να χαλάσω τη μαγεία και την ηρεμία που βρήκα μέσα μου όλες αυτές τις μέρες μακριά από την γεωγραφική "πηγή" των συναισθημάτων μου.

Στα λόγια σας βρήκα τη δική μου δύναμη, κάτι εγωιστικό που σε κάνει να νιώθεις λιγότερο μόνος και πονεμένος όταν μαθαίνεις πως και οι γύρω σου έχουν ζήσει ανάλογες στιγμές, ίσως γιατί η μοναδικότητα του πόνου κρύβει πολύ βαρύ φορτίο.

Μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά και μια μικρή υπόσχεση: οι επόμενες ανάσες να είναι ανάλαφρες και δροσερές με την ελπίδα να σας ταξιδέψουν στον δικό μου μαγικό κόσμο τςν τελευταίων 12 ημερών.

Καλημέρα!!!!