Κόψε και μοίρασε....

και εγώ εδώ..εδώ..
στο σκονισμένο συρτάρι..
πεταμένο ανθρωπάκι που δυσκολεύεται να ανασάνει..
καταχωνιασμένο στο πίσω μέρος του μυαλού σου γιατι είσαι δειλός να παραδεχτείς ότι ανήκω στο εμπρόσθιο...

(δανεισμένο απο το blog καινούργιας φίλης)

Σήμερα ξέσπασα
είπα πράγματα που είναι σκληρά
είπα πράγματα που σκέφτομαι
Με κάνει κακιά ένα ξέσπασμα καρδιάς;

Και να που εσύ αυτό σκέφτεσαι
και δε θα έπρεπε να με νοιάζει
αλλά με νοιάζει
και ξέρεις γιατί;

Γιατί όταν σε γνώρισα είπα στον εαυτό μου πως τέλος με τα μεθυσμένα βράδια,
με τους ακατάλληλους άντρες, με τα πρωινά που ξύπνηγα και δεν ήξερα που ήμουν, με το σύνδρομο απώλειας απο το θάνατο της μαμάς μου.

Μαζί σου νόμιζα πως ξεκινάω απο την αρχή και στα δύσκολα, γιατί τα περίμενα τα δύσκολα, θα βρίσκαμε τον τρόπο να βρούμε λύση.

Σε πίστεψα πως όταν έλεγες πως μαζί θα βρούμε τρόπο να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.
Μαζί σου πίστεψα πως θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου.

Και τώρα με κρίνεις
Με βάζεις σε ένα τοίχο και εδώ και ένα μήνα με κρίνεις.
Με απορρίπτεις γιατί σου μιλάω με όσα σκέφτομαι.

Αν είχα μια εξήγηση, μια προειδοποίηση, ένα σημάδι
Αν ερχόσουν να μου μιλήσεις.
Σκέφτομαι συνεχώς πως αν δεν είχα μιλήσει εκείνη τη μέρα
θα ήσουν ακόμα εδώ;
θα μέναμε ακόμα μαζί;
Θα περίμενες να μαζέψεις λεφτά για να φύγεις;
Θα συνέχιζες το θέατρο για πόσο καιρό;

Οπότε ναι, θυμώνω ακόμα που με κρίνεις
σου λέω την ωμή αλήθεια γιατί έτσι τη νιώθω
θυμώνω που μας καταδίκασες χωρίς μια ευκαιρία
θυμώνω που είσαι εσύ το θύμα, ή τουλάχιστον αυτό παρουσιάζεις
αλλά στην καταδίκη σου, μόνο εγώ φυλακίστηκα

Οπότε ναι
κάθε μέρα σε διαγράφω ακόμα και πιο πολύ
σβήνω τις φωτογραφίες σου απο τον υπολογιστή
πετάω ότι δικό σου είχα
το κινητό μου δεν έχει κανένα δικό σου μήνυμα
αλλάζω το σπίτι
και θα έρθει η μέρα που θα σε έχω διαγράψει τελείως.

Αν δεν είχα τους φίλους μου, να με κρατούν αγκαλία όταν ΕΣΥ με έκανες να πονάω
όταν ΕΣΥ με έκανες να κλάψω τόσο πολύ
Αν δεν είχα την οικογενειά μου να με κρατάει όρθια όταν ήμουν στο πάτωμα
εγώ θα έψαχνα ακόμα τα κομμάτια που ΕΣΥ διέλυσες

Και ναι, είμαι ακόμα θυμωμένη γιατι με έκανες να νιώσω διάφανη όταν μόλις είχα βρεί τα χρώματά μου

Οπότε δε ζητάω συγγνώμη για όσα είπα
νομίζω όμως πως μου οφείλεις εσύ μια
όταν αποφασίσεις να αντιμετωπίσεις και τις δικές σου ευθύνες.