Στη φωτογραφική μου μηχανή απομεινάρια
από ταξίδι στη Βαλένθια
Στη βαλίτσα
κάρτα απο το ξενοδοχείο στο Ρέθυμνο
εποχές που οι δράκοι είχαν σωπάσει
Αναμνήσεις παντού
με πνίγουν
θολώνουν την κρίση μου
με βυθίζουν στο κενό
Λίγες μέρες στο Βόλο
να ξεφύγω
απόφαση τελευταίας στιγμής
με φίλους - οικογένεια πια
μέρες μακριά απο εκείνον
και πρώτη φορά σε τόπο που δε θυμίζει εκείνον
μόνο μια βόλτα στη Λάρισα
η μητέρα του στον απέναντι δρόμο
ένα δάκρυ
και πόσο μου λείπει αυτή η γυναίκα
και η δύναμή της
πόσο θα ήθελα να της είχα μιλήσει
αλλά και τι να της πω...
Στο Βόλο
η ευτυχία του να ξυπνάς
και να βλέπεις βουνό και θάλασσα
να καπνίζεις σε ένα ηλιόλουστο μπαλκόνι
και να βλέπεις βουνό και θάλασσα
να ξημερώνει σιγά σιγά
και να βλέπεις βουνό και θάλασσα
σε ένα σπίτι που δεν έχει δεί ποτέ
Διαδρομή με το λεωφορείο
είχα χρόνια να ταξιδέψω με ΚΤΕΛ
εγκλωβισμένη στο αυτοκίνητό μου
Ώρες μόνη μου
διαδρομές στην παραλία
και δυο τραγούδια κολλημένα στο μυαλό μου
παρακαταθήκη απο τον οδηγό του λεωφορείου
www.youtube.com/watch?v=8pJsbmc8I-A
www.youtube.com/watch?v=sA-fZREF0mc
Λέξεις
εξομολογήσεις
αντιδράσεις που άλλαξαν όταν εξήγησα
συναισθήματα
η αγκαλιά δυο παιδιών με ανευ όρων αγάπη
που τρέχουν στην αγκαλιά σου να φωνάξουν καλημέρα
που χωράνε στην αγκαλιά σου όταν κοιμούνται
που σου λένε "σε αγαπώ" και λιώνεις
και δυο φίλοι που δε ρωτούν
περιμένουν να μιλήσεις
δε κρίνουν
σε υποστηρίζουν
σε περιβάλλουν με αγάπη γιατί έχουν να δώσουν
και καταλαβαίνουν πόσο τη χρειάζεσαι
αλήθειες
ψέμματα
λάθη
επιθυμίες
άρνηση
Η δική μου αλήθεια
βαθιά μέσα μου μεγαλώνει
μου θυμίζει την παρουσία της κάθε μέρα
και εγώ πρέπει να κάνω τα απαραίτητα βήματα
να την ξεριζώσω
ΠΑΛΙ
και ας σου είχα πει πως ΔΕ μπορώ να το περάσω ξανά
και ας σου είχα πει πως είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου...
Μια σχέση
μια οποιαδήποτε σχέση
θέλει δυο
δυο στο μαζί
δυο στα εύκολα
δυο στα δύσκολα
δυο
και εγώ θα το αντιμετωπίσω πάλι μόνη μου
Η αρχή μιας καινούργιας ημερολογιακής χρονιάς
είναι κάτι τόσο σημαντικό
ή απλά μια ακόμα μέρα στη ζωή μας;
Και από όλα τα λάθη που κάναμε
ποιά μπορούμε να διορθώσουμε;
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Διαβάζοντας αυτά που γράφεις για σένα στα αγγλικά, αλλά και την ανάρτησή σου, σε καταλαβαίνω, ίσως γιατί κάποιες σου φράσεις θα μπορούσα να τις είχα πει και εγώ.Όχι,μιά ακομά μέρα στη ζωή είναι η αρχή της χρονιάς. Όσο για τα λάθη μας; Ίσως να υπάρχουν και ορισμένα που δε θα θέλαμε να διορθώσουμε.
Αν όμως δε προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε, αυτό δε μας κάνει εγωιστές και δειλούς;
Αυτό δε σημαίνει πως τα λάθη μας δεν έγιναν μαθήματα;
Γιατί ακόμα και η συγγνώμη θέλει δυο για να έχει υπόσταση, κάποιος να την πεί και κάποιος να την ακούσει...
''η ευτυχία του να ξυπνάς
και να βλέπεις βουνό και θάλασσα
να καπνίζεις σε ένα ηλιόλουστο μπαλκόνι
και να βλέπεις βουνό και θάλασσα
να ξημερώνει σιγά σιγά
και να βλέπεις βουνό και θάλασσα''
Βάλε αυτή την ευτυχία μέσα σου!
Αυτό το γέμισμα των αισθήσεων σε ότι και αν συμβαίνει για να αλλάξει η οπτική!
Την Καλησπέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου