ΗΧΟΣ


MusicPlaylistView Profile
Create a playlist at MixPod.com

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

....

Το κινητό ακούστηκε απο το δωμάτιο.
Ο Χάρης έρχεται σπίτι να δει τις αλλαγές που έχω κάνει.
Το κινητό ακούστηκε απο το σαλόνι.
Έρχεται ο Κώστας με τον Κώστα για παρέα.

Παραγγείλαμε κινέζικο, όπως στα πιο όμορφα γενέθλεια μου πριν απο δυο χρόνια, ευτυχώς χωρίς ράμματα και σπασμένα κόκκαλα στο πόδι μου αυτή τη φορά.

Το κουδούνι...
Ο Πάνος αυτή τη φορά.

Τηλέφωνο και απο τον Βασίλη, είναι πάλι ΑΘήνα, αναρωτιέμαι πότε είναι τελικά στο Λονδίνο αυτό το πλάσμα....

Trivial Pursuit και απίστετο γέλιο για το πόσα δε ξέρουμε τελικά!!!!

Εγώ και ένα σαλόνι γεμάτο άντρες, χωρίς κανένα ερωτικό στοιχείο να φέρνει κάποιον σε δύσκολη θέση, χωρίς ίντριγκες να χαλούν τη διάθεση.
Μόνο κρασί και γέλια.
Κατά τις 11 ήρθε και η Νίκη.
Είχε πάλι τσακωθεί με τον Στέλιο, σχέση και αυτή....

Κατά τις 11.30 το τηλέφωνο κελαϊδάει ξανά.
- Μόλις τελείωσα απο τη δουλειά, να περάσω;
- Είμαι με παρέα, αλλά φυσικά.
- Είμαι με το κουστούμι.
- Και εμείς ξαπλωμένοι στο χαλί!!!

Στις 2 το πρωί η γειτονιά μάλλον θα μας έφερνε την αστυνομία αν δε σταματούσαμε τα γέλια.
Άρχισαν οι αναχωρήσεις με πολλά φιλιά και ραντεβού για καφέ στη Γλυφάδα.

- Αν θέλεις μπορείς να μείνεις
- Δεν έχω ρούχα για αύριο
- ΟΚ
- Αν μείνω που θα κοιμηθώ;
- ...

Ξαπλωμένη στο κρεββάτι σκέφτομαι πως στο σαλόνι κοιμάται εκείνος.
Νιώθω περίεργα.
Λίγο σα να προδίδω εκείνον που έφυγε.
Δε ξέρω αν είμαι ακόμα έτοιμη να προχωρήσω τόσο γρήγορα.

Σκέφτομαι:
μήπως είναι το δεκανίκι μου;
μήπως ψάχνω κάποιον να καλύψω το κενό;
μήπως κάνω πάλι λάθος;

Κανείς δε μπορεί να μου δώσει απαντήσεις παρά μόνο εγώ
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να με κρίνει παρά μόνο εγώ
Κανείς δε μπορεί να μου πει τι θα κάνω παρά μόνο εγώ

Το πρωί ξύπνησα απο ένα χάδι στα μαλλιά.
Ένα χαμόγελο και μια καλημέρα.

- Να σηκωθώ; Θέλεις κάτι;
- Όχι, να κοιμηθείς
- Σίγουρα;
- Κοιμήσου ματάκια μου

Ένα φιλί στο μάγουλο και ακόμα ένα χάδι στα μαλλιά.

Μεσημέρι Πέμπτης και ψάχνω για καναπέ.
Χαμογελάω.

Υπάρχουν ακόμα στιγμές που ψάχνω για απαντήσεις
Υπάρχουν ακόμα στιγμές που τον σκέφτομαι
Υπάρχουν ακόμα στιγμές που μου λείπει
Υπάρχουν ακόμα δάκρυα απο εκείνον για εκείνον
Υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά
Υπάρχει ακόμα στο μυαλό μου

Υπάρχουν όμως και κάτι πρωινά σα το σημερινό που με κάνουν να νιώθω πως αξίζω κάτι παραπάνω απο αυτό που έζησα
κάποιον που ξέρει τι θέλει
κάποιον που με σέβεται
κάποιον που δε με εκμεταλλεύεται
κάποιον που σου χαϊδεύει τα μαλλιά πριν φύγει για το γραφείο

7 σχόλια:

Bliss είπε...

Tελειο το πρωνινο χαδι... και μονο που ηταν εκει...και μονο... αρκει!
και να ξερεις πως υπαρχουν ατομα που εκφραζουν τι αξιζεις.
και αυτος που σ εχασε το ξερει, απλα δεν το καταλαβε ακομα.
οταν το καταλαβει.
θα ειναι αργα για σενα. και για κεινον απωλεια.
χωρις να κανω διακρισεις σε αντρες κ γυναικες.
και γω εχασα καποιον και τον κυνηγησα μετα απο ενα χρονο... και ειναι λογικο να με αφησει πισω του.
ολα ειναι δουναι και λαβειν.
και η ζωη κανει κυκλους.
σε φιλω

Μικρές ανάσες είπε...

Αυτό που με φοβίζει είναι οι κύκλοι...
Οι κύκλοι που δε κλείνουν
ο ορειβατικός που δεν είναι ακόμα εδώ
το e-mail που δεν ήρθε ποτέ
Κάποιοι κύκλοι κλείνουν πολύ δύσκολα
Και να σου πω και μια αλήθεία;
Δε με νοιάζει να νιώσει απώλεια ή πόνο ή κάποιο άλλο άσχημο συναίσθημα, να κολλήσω τα δικά μου κομμάτια και να προχωρήσω μπροστά θέλω μόνο...
Διάβαζα το post σου σήμερα και αν έχω κάτι να σου πω είναι πως καμία λύση δεν υπάρχει στα βιβλία, στη ζωή τις βρίσκουμε όλες και πολλές φορές με το δύσκολο τρόπο...
Σε φιλώ

Bliss είπε...

ειχα δυο πολυ σημαντικους κυκλους στη ζωη μου.
ενας κρατησε απο τα 19 και τελειωσε τωρα στα 24 μου. ηταν το μεγαλυτερο μου αποθημενο.
και μετα απο τοσα χρονια. εκανα μια τραγικη μαλακια στον γυρισμο του ( που τον δεχτηκα ξανα)...και ολα ξαφνικα μεσα μου σβησαν.

και ο αλλος κυκλος απλα ηταν θεμα χρονου να τον διωξω εγω!
αυτο που θελω να σου πω... ειναι πως ολα θα σβησουν
και μην τρομαζεις!
θα τα ξεχασεις!!!!
και θα εισαι πολυ ευτυχισμενη τοτε!!
δεν στο υποσχομαι.
στο εγγυωμαι!!!
φιλακια μικρη μου

Bliss είπε...

λαθος διατυπωσε!εκανα εγω το λαθος που τον δεχτηκα μεν πισω... αλλα αυτος εκανε ενα μεγαλυτερο τραγικοτερο με μενα!!!

λιγο θελει ο ανθρωπος να φτασει στ οριο του
απλα ο καθενας σου βγαζει αλλο οριο καθε φορα!

Μικρές ανάσες είπε...

Μαζί του ένιωσα πως τελείωσαν τα ατελείωτα βράδια έξω, με αλκοόλ, με ανθρωπούς που δε ζητούσαν αλλά και δεν έδιναν, όλα τα σύνδρομα απώλειας απο το θάνατο της μητέρας μου, όλα εκείνα τα πρωινά που ξυπνάς και δε θυμάσαι τι είχες κάνει το προηγούμενο βράδυ. Μαζί του ήθελα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου... Και ένα απόγευμα απλώς έφυγε. 40 μέρες τώρα προσπαθώ να καταλάβω, 40 μέρες, όσες και όσες ζήσαμε μαζί στο ίδιο σπίτι...
Μόνο που να,όλη αυτή η κατάσταση με έχει εξουθενώσει, να περιμένω τις απαντήσεις που υποσχέθηκε με έχει εξουθενώσει, να βρίσκω συνεχώς πράγματά του στο σπίτι με έχει εξουθενώσει, και αυτό που με εξαντλεί περισσότερο απο όλα είναι η προσπάθεια που κάνει το μυαλό μου να μη του πω να γυρίσει πίσω. Όπότε, αν είναι να κλείσει αυτός ο κύκλος, ας γίνει λίγο σύντομα μπας και κοιμηθώ ένα βράδυ χωρίς να τον ονειρευτώ...

Bliss είπε...

μερικοι ανθρωποι ερχονται στη ζωη μας , γι αυτον ακριβως τον λογο...ειναι νωπο ακομα γι αυτο πονας.
θες χρονο. με τον εαυτο σου
με τις αναμνησεις σου
με τις αναζητησεις σου.
ο δευτερος κυκλος που δν πολυανεφερα μου πηρε ενα χρονο να το ξεπερασω.
δεν στο λεω να σε κανω να νιωσεις ασχημα. αλλα θες τον χρονο σου. και εκμεταλλευσου οπως εσυ πιστευεις πρεπει!
να ξεσπασεις, να κλαψεις, να λησμονησεις.
ολα ειναι βηματα. και προχωρας σταθερα!!!
χαμογελα :)

Bliss είπε...

το πιο σημαντικο ειναι πως εχεις φιλους διπλα σου.
αυτη η δυναμη, ειναι απιστευτη μπροστα στην ατερμονη μοναξια του εαυτου μας!

εκμεταλλευσου την!! ειναι παντα για το καλο