Πέμπτη και Παρασκευή

Ο χειμώνας αυτός ξεκίνησε με όλες τις προδιαγραφές να είναι ίσως ο πιο μοναχικός χειμώνας.
Χωρισμός.
Μόνη μου σε ένα μεγάλο σπίτι.
Ξανά από την αρχή.

Είχα χίλιους διαφορετικούς λόγους να μην είμαι καλά
και μόνο έναν να είμαι.
Βήμα βήμα, μέρα με τη μέρα
βρίσκω ξανά τον εαυτό μου
κάνω όσα μου αρέσουν
ανακαλύπτω καινούργια πράγματα
ασκώ τις αισθήσεις μου
νιώθω καλά
και είμαι δημιουργική ξανά...

Πέμπτη απόγευμα:

πρώτο μάθημα μεταγλώττισης με την Ήβη Σοφιανού
δασκάλα στα μαθήματα κινηματογράφου το καλοκαίρι του 2007
φοβερός άνθρωπος και απίστευτη πηγή γνώσης και ηρεμίας.

Τα μαθήματα τα ξεκίνησα με τον κολλητό μου τον Πάνο για να δούμε πόσο μπορεί να παίξει κάποιος με τη φωνή του, μας φάνηκε εύκολο και διασκεδαστικό.

Στο τέλος του μαθήματος δυο πράγματα μπορώ να πω:
1. να κοιτάς σε μια οθόνη το κείμενο σου
να κοιτάς σε μια άλλη οθόνη αυτό που δουλεύεις
να ακούς στα ακουστικά τον αυθενικό διάλογο
να θυμάσαι πως δεν είσαι θεατής αλλά συμμετέχεις
να υποδυθείς το ρόλο σου
να μιλήσεις στον σωστό τόνο
και όλα αυτά ταυτόχρονα.....
δεν είναι καθόλου εύκολο
2. είναι όμως απίστευτα διασκεδαστικό όταν όλα αυτά τα κάνεις με οδηγό την Ήβη!!!!

Στο τέλος του μαθήματος ακούσαμε το κομμάτι που δουλέψαμε, μας παραξένεψαν οι φωνές μας, γελάσαμε για το πόσο διαφορετικοί ακουγόμαστε απο τον ήχο που έχουμε στο μυαλό μας και κλείσαμε το δεύτερο μάθημα για την επόμενη Πέμπτη.

Το βράδυ στο Facebook μήνυμα από τη Φοίβη:
"πάμε αύριο Κωνσταντίνο Βήτα;"
Απίστευτη χαρά, ήταν μια συναυλία που δεν ήθελα να χάσω αλλά δεν έβρισκα παρέα...

Παρασκευή βράδυ συνάντηση στο Fuzz Club
και επιτέλους θα άκουγα ζωντανά μια φωνή που με ταξιδεύει.
Είχα φορτίσει την κάμερά μου, είχαμε καλή θέα και τα φώτα έσβησαν.....

Αυτό είναι το μόνο βίντεο που τράβηξα
Κωνσταντίνος Βήτα - Fuzz Club

Τα υπόλοιπα ήταν απλώς ένα μοναδικό ταξίδι μουσικής και λέξεων.....

Μιράντα
Όλο αυτό που ποτέ
Ο δρόμος